The Grand Opening~!

Sora keek gespannen van Ronin naar Skull toen de Cubone de Buizel hem iets vertelde wat hij duidelijk niet leuk vond de kleine Pikachu slikte en kwam overeind en liep naar de twee Pokémon toe. Hij ving de laatste woorden op wat Ronin zei, “Het heeft lang geduurd voor mij dat er eindelijk weer eens iets leuks gebeurde...” Sora liet zijn oren omlaag zakken, hij wilde iets tegen de Buizel zeggen maar dat waren zijn zaken niet en misschien ook wel maar Sora wilde zich er niet mee bemoeien dus hield hij gewoon zijn mond. “ik-ik, stamelde Sora, hij werd knalrood. Zijn wangen begonnen te vonken, dit betekende dat hij gefrustreerd begon te raken op zichzelf, “ik he-heb geen bezwaar ma-maar je hoeft niet zo gemeen tegen hem te zijn, zei Sora een stuk krachtiger en schrok van zichzelf en liet zijn oren zakken. Waarom was hij opeens nu wel een stuk krachtiger maar tegelijkertijd wel bang? Het voelde gewoon niet goed wat Skull tegen hem gezegd, het mocht dan zo zijn dat hij de leider zou worden, daar had hij respect voor, maar ook Ronin had gevoelens. Had dit iets te maken met toen hij zijn broertje uit die klif hielp en die Magby te grazen had genomen?. Hij kon niet zo snel iets bedenken. Hij slikte en vervolgde: “het spijt me, ik…ik…” had hij stamelend gezegd en verborg zijn kop weer in zijn staarten struikelde naar achter om op zijn achterwerk te belanden. Wat er daarna gebeurde kreeg hij niet mee, hij had zich afgesloten van de buitenwereld…

Ronin keek met een zwak glimlachje naar de kleine Pikachu, die een poging deed voor hem op te komen. Dat hoefde niet, echt niet, maar hij wardeerde het wel. Zelfs al zou Sora een goed argument kunne bedenken en dat op zijn minst durven zeggen... Ronin wist dan dat Skull weer meteen een antwoord terug had. Deze Cubone was echt niet op zijn mondje gevallen, dat had hij wel gemerkt. De Buizel wilde opstaan en de Pikachu helpen, aangezien deze achteruit was gestruikeld en was gevallen, maar Skull trok zijn aandacht. De Cubone kwam naast hem zitten. Het viel hem op dat hij dat heel voorzichtig had gedaan, alsof Ronin hem nog kon bijten over wat hij net gezegd had. Tot zijn verbazing kwam Skull niet om hem nog meer af te blaffen. Iets wat hij een stuk fijner vond, natuurlijk. "Ronin, het spijt me dat ik je gekwetst heb. Maar dat neemt niet weg dat je eigenlijk niet geschikt bent voor het leiderschap." De Buizel fronste lichtjes bij het horen van de toon in Skulls stem. Het was.. Anders. Anders dan dat hij net had geklonken. "Daarom wil ik je een voorstel doen. Zou je de tweede leider van ons team willen worden? Leiding geven is een zware taak en ik kan best wel wat hulp gebruiken. Ook zal ik je helpen met het leiding geven en je alles leren wat ik weet. Lijkt dat je wat?" Een vriendelijke glimlach was te zien bij Skull. Ronins gezicht klaarde weer wat op na het horen van zijn idee. Natuurlijk leek hem dat wat! Een kleine, en vooral scheve grijns kwam op Ronins gezicht. ''Natuurlijk lijkt me dat wat,'' antwoordde hij, elk woord was precies hetzelfde als wat hij gedacht had.

''Nu nog een naam...'' Er was net heisa geweest over het leiderschap, dus dat hadden ze al achter de rug. Nu moesten ze alleen nog een naam hebben, en daar kon, in Ronins ogen, geen ruzie over gemaakt worden, nietwaar? Opnieuw trok hij een nadenkend gezicht, en keek hoopvol naar de toekomstige teamleden. Individueel keek hij vragend naar ze, hopend dat ze zich al iets hebben bedacht in de tijd dat Skull en Ronin een meningsverschil hadden.

Stilzwijgend keek Neomy naar Ronin en Skull. Ja, ze had gezegt dat ze het maar uit moesten vechten, maar dat ze het zo letterlijk zouden nemen.. Okee, Skull die nam wel heel snel aan dat hij de functie zou bekleden, dus ze begreep dat Ronin daar wat fel tegenin ging. Maar Skull’s woorden waren hard en zijn gelaat uitgestreken, alsof het hem niks deed. Neomy beet op haar lip. Moest ze ingrijpen? Sora deed nog een zwakke poging, maar het ging tussen Ronin en Skull, ze konden niks doen. Neomy’s oren zakte wat naar beneden toen ze de verslagen houding van Ronin zag. Ze vond het niet fijn als iemand gekwetst werd, woorden kwamen soms harder aan dan een klap in het gezicht.

Toen deed Skull iets wat ze niet achter de Cubone gezocht had. Hij verontschuldigde zich! Neomy wreef even over haar hoofd. Jeetje, zo had ze het opstarten van een team niet voorgesteld. Het ging met horten en stoten, er moesten beslissingen gemaakt worden. Ze kenden elkaar nog niet, dus het moest ook nog maar blijken of ze elkaar zouden liggen. Was dit wel een goed idee geweest? Zo halsoverkop een Guild binnen rennen?Haar blik bleef hangen op Ronin en Skull, die het onderhand ook eens waren geworden. Ze glimlachte zwakjes. Natuurlijk kwam het wel goed. Alles kwam altijd op zijn pootjes terecht.

''Nu nog een naam...'' sprak Ronin, terwijl hij een nadenkend gezicht trok. Neomy’s blik gleed over de menigte die zich op het plaza verzameld hadden. Net had ze ook al niks kunnen bedenken.. Ze keek weer naar haar teamgenoten en ze zag Ronin’s blik hoopvol naar haar kijken. “Hmmm..” zei ze, terwijl ze over haar hoofd wreef. “Misschien iets van Team Elements? Of Team Stardust..” opperde de Pikachu, maar ze keek bedenkelijk. Dat was allemaal zo afgezaagd! “Ik weet niet, het klinkt allemaal niet goed,” mopperde ze. Waarom was een naam bedenken zo moeilijk?

''Natuurlijk lijkt me dat wat,'' antwoorde Ronin met de vrolijkste grijns die Skull tot nu van hem had gezien. Skull was opgelucht, ookal liet hij dat niet merken. ''Nu nog een naam...'' zei de Buizel en trok een nadenkend gezicht terwijl hij de andere Pokémon hoopvol aankeek. Neomy, die zag dat Ronin haar aankeek, wreef over haar hoofd. "Misschien iets van Team Elements? Of Team Stardust.." opperde ze. Skull zag aan haar dat ze het niet serieus meende. Deze namen waren veel te afgezaagd en kinderachtig. Het team moest een originele, krachtige en diepe naam. Dus niet Team Stardust. Skull walgde bij de gedachte alleen al. “Ik weet niet, het klinkt allemaal niet goed,” mopperde Neomy. Zo te horen was de Pikachu het compleet met Skull eens.

De Cubone stond op en begon te ijsberen. Hij was nu dan wel leider, maar zonder naam konden ze niet beginnen. Ook had hij zelf nog geen suggestie gegeven voor een naam, maar hij kon zelf ook niks bedenken. Het moest een naam zijn die op het hele team van toepassing was, maar wat wist hij nou eigenlijk van zijn teamgenoten? Vrij weinig. Skull dacht terug aan zijn confrontatie met Ronin. Plotseling schoot er een bepaald beeld door zijn hoofd. ''Je hebt gelijk. Het spijt me dat ik tegen je uitviel.. Het is alleen, ik heb hier lang naar uitgekeken. Het heeft lang geduurd voor mij dat er eindelijk weer eens iets leuks gebeurde...'' Vooral het laatste gedeelte van die zin bleef even door zijn hoofd spoken. Iets leuks? Het klonk alsof Ronin geen leuke tijd achter de rug had. Net als hijzelf, die een criminele organisatie had geleid op een wrede manier en nu wordt opgejaagd door zijn eigen ex-leden. Misschien had Ronin ook wel dierbaren verloren. Net als hijzelf, die zijn moeder nooit gekend heeft en zijn vader heeft moeten vermoorden. En nu Skull erover nadacht zou dat vast ook wel voor Neomy en Sora gelden. Meteen stopte hij met ijsberen. Hij had een idee voor een naam. "Ik denk dat ik een goede naam heb bedacht." zei Skull met een harde duidelijk, maar nog steeds kille stem. "Iedereen heeft vast wel eens iets dierbaars verloren, of een erge gebeurtenis meegemaakt. Wat dachten jullie van Team Perdió, spaans voor Lost?" Daarna keek hij zijn teamgenoten doordringend aan in de hoop dat ook dit probleem hierbij was opgelost.

De jonge Shinx' ogen gleden nog een keer helemaal over de Zigzagoon. Ze zag dat hij even twijfelde. 'Maar..' begon hij, bijtend op zijn lip. Ze zag dat zijn blik ging naar de Growlithe en Zuzu begreep hem. Ze wist wat hij wou en zo te zien wist zij dat ook. Zijn glimlach ging over tot een grijns, evenals bij haar. Ze knikte nog even bevestigend naar de Growlithe. Ja, misschien had hij een punt. Maar de Growlithe had gezwegen en daardoor wist ze niet wat hij eigenlijk wou. Haar ogen gleden nu naar de Growlithe en ook haar ogen gleden van boven naar beneden en weer terug. Daarna knikte ze nog een keer voor zichzelf. Een tintelend gevoel ging door haar heen. Maar hier konden ze niet gewoon rustig gaan spreken, nu niet. Ze keek even pijnzend om zich heen. Wat moest ze doen? Haar blik bleef hangen op het zanderige weggetje richting Flaaffy's Café. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar het drukke plein en zag dat bijna de helft van het dorp en verder weg hier was. Normaal was Flaaffy's Café het drukste punt, maar Zuzu schatte in dat het nu rustiger zou zijn. Haar ogen gleden weer terug naar Noah en daarna even naar de Growlithe. 'Flaaffy's Café... tot daar. Ze liep zonder nog wat te zeggen van het plein af. Vanuit haar ooghoeken keek ze nog even naar de twee die steeds kleiner werden en verdwenen in de armen van de verte. Haar ogen gleden weer voor haar uit, richting het kleine gebouw. Was dit het café? Ze nam zich voor dat het klein leek, want ze was er nog een kilometer vandaan. Één van haar mondhoeken ging omhoog. Daar zou ze de twee nogeens gaan spreken. Ooit. Haar huidkleurige roze sjaal wapperde in de wind en er verscheen een twinkeling in haar ogen. Ja, dit was haar toekomst. Ze stopte even en keek naar boven, naar de lucht. Die lucht was overal aanwezig. Behalve in de geheimen van een grot. Nu ging haar andere mondhoek ook even omhoog. Haar ogen gleden weer terug naar het gebouw in de verte. Flaaffy's Café.

Mercury, de Charmander, keek hem grijzend aan. Ienzo grijnsde terug. Het leek erop dat de Charmander het met hem akkoord was. Het was ook moeilijk niet akkoord te gaan. Het zou maar erg zijn als je werd gedwongen met een ouder grompot van een pokémon in een team te moeten zitten. Ienzo grijnsde nog meer bij de gedachten. “Fijn!” bracht Reyez grijnzend uit. Ienzo keek even op om een glimp van Reyez op te vangen. Daarna keek hij naar Mercury, die ondertussen een grote glimlach op zijn gezicht had getoverd. “Had je misschien… al een team naam in gedachten?” zei Reyez daarna. Een team naam, …. Hij had echt geen idee. Ienzo was niet zo goed in team namen bedenken. Zelf had hij er nooit over na gedacht. Hij rolde zijn Oran berry van de ene poot naar de andere. Niet dat hij daaruit een naam kon bedenken. Juist toen er een zucht uit Ienzo’s mond ging zei Mercury “Team Incision?” Ienzo hoorde de woorden maar dacht diep na over de betekenis. Het was zeker geen naam die je elk moment van een hyper draakje zou verwachten. Het betekende snee of zoiets in het engels. Daarna hoorde hij de Charmander nog zeggen “Ehm. Maar..” Maar,.. Een goede maar of een slechte maar. Veel maakte het natuurlijk niet uit. Ienzo keek even naar de zon, die al wat verder over de hemel was gekropen de toen hij vertrok. Hij was weer eens iets vergeten maar wat. Toen zei Mercury “Vormen we een team met zijn vieren of heb je liever één partner.” Ienzo zelf maakte het niet veel uit. Zo lang hij maar in een team kwam en zijn verleden kon achter halen. Ienzo keek naar Reyez, die ondertussen een glimlach op zijn gezicht had staan. Hij keek naar Mercury en zei “Kies jij maar, Mercury.” Ienzo knikte instemmend. Toen schoot iets door zijn gedachten. Hij moets naar huis!! Dat is wat hij vergeten was. Ienzo zuchtte even en zei toen “Sorry, iedereen. Ik had beloofd aan mijn pleeg ouders dat ik op tijd thuis ging zijn.” Ienzo stond op en voegde er aan toe “Nog veel plezier allemaal, ik hoop dat ik jullie nog eens te zien krijg.” Daarna richtte Ienzo zich op de uitgang en ging er vandoor, terug naar huis. Jammer dat hij vandaag geen team had kunnen oprichten. Hij zou zelf wel vlug in een team komen en dan zou hij vele pokémon helpen.

(Nun is Ienzo uit dit Topic)

“Misschien iets van Team Elements? Of Team Stardust..” sprak Neomy twijfelend, niet echt overtuigd van zichzelf. Dat werd al duidelijk toen ze haar zin vervolgde. “Ik weet niet, het klinkt allemaal niet goed.” Ronin gromde lichtjes. Waarom was de naam nou zo lastig? Dat was misschien wel het lastigst van allemaal. ''Toch een leuke poging,'' sprak de Buizel, terwijl hij langzaam overeind kwam. Hij schonk haar een kleine glimlach voordat hij weer verder ging met zijn hersens breken. Brainstormen? Nee, dat had geen nut. Dat feit werd net bewezen door Neomy. "Ik denk dat ik een goede naam heb bedacht." Ronin keek op, en zag dat de Cubone ook was opgestaan. De pokémon had net lopen ijsberen, iets wat hem niet was opgevallen omdat hij zelf verdiept was in zijn gedachten. Hij keek opgewekt naar Skull, wachtend op wat hij zou zeggen. "Iedereen heeft vast wel eens iets dierbaars verloren, of een erge gebeurtenis meegemaakt. Wat dachten jullie van Team Perdió, spaans voor Lost?" Ronin keek even bedenkelijk, en knikte toen instemmend. ''Hmm, hmm. Klinkt pakkend,'' sprak hij erachteraan.

Het sloeg al helemaal terug op zijn verleden, dus hij vond het prima. Zou Skull het soms daaruit hebben geleid? Hij zei in ieder geval dat iedereen zoiets wel eens had meegemaakt.. Skull dan ook? Hij keek even vragend naar de toekomstige leider, maar richte toen zijn gedachte weer op iets anders. De naam van het team zal hem nog vaak laten terugdenken aan zijn verleden... Maar, ach. Liever zoiets dan een nobody, toch? Nouja, je was niet echt een nobody. Dat was niemand, vond hij. Iedereen was wel iemand, ongeacht hoe die zijn karakter in elkaar zat. Hijzelf was bijvoorbeeld liever een vrolijk personage, die aan leuke dingen dacht. Skull was het tegenovergestelde van hem; kalm en kil. Neomy leek hem het type die nogal gauw van de partij was, wat de zaak dan ook mocht zijn, en Sora... Sora had moed, ook al stond hij vaak te trillen op zijn poten. Als je verlegen was had je toch echt moed nodig om op zo'n grote groep af te stappen. Dat zou voor hem geen probleem zijn, zelfs al was hij al deel van die grote groep in het begin. Natuurlijk hadden ze allemaal moed, anders zouden ze geen adventurer worden, dus kon hij Sora toch maar het beste als verlegen beschrijven. Hij keek even naar de twee Pikachu. Wat zouden zij van de naam vinden?

Sora kwam overeind en keek naar het groepje. Een naam? Hij trok een bedenkelijk gezicht. Namen bedenken was altijd moeilijk geweest bij hem tot zijn broertje werd geboren. Hij had hem uitlaten komen en daarom hadden hij en Soka zo een goede band. Sora spitste zijn oren toen de Cubone begon te praten,” "Ik denk dat ik een goede naam heb bedacht." Had Skull gezegd, Sora had hem vragend aangekeken, hij trilde gelukkig niet meer. Misschien voelde hij zich wel op zijn gemak bij hun, Skull begon verder te praten, "Iedereen heeft vast wel eens iets dierbaars verloren, of een erge gebeurtenis meegemaakt. Wat dachten jullie van Team Perdió, spaans voor Lost?" had Skull vragend eraan toegevoegd. Meteen had Sora zijn oren laten zakken. Hij moest weer denken aan zijn moeder en zijn broertjes en zusje die toen waren verdwenen en zijn broertje Soka, die bijna was vermoord door die twee pestkoppen maar het klonk beter dan geen naam. Al kon hij niks bedenken dus richtte hij zich op zijn Teamgenoten,” het is beter dan niks toch?, zei Sora met een brede glimlach, ”ja,ik vind het een prima plan, voegde hij eraan toe. Hij had helemaal niet gestotterd of nerveus er iets weten uit te brengen!. Misschien had hij toch wel een beetje vertrouwen in zijn toekomstige Teamgenoten. Hij was wat dichterbij Ronin en Skull komen staan zodat hij wat beter te verstaan was en richtte toen zijn blik op Neomy. Alleen zij hoefde nog antwoord te geven dan zouden ze zich kunnen inschrijven. Hij had nu zin om wat te trainen maar dat kon niet vanwege de vele Pokémon hier dus zou hij straks meteen zijn training wat aan gaan pakken. Met een Pichu trainen was een peulenschilletje geweest maar nu wilde hij het wat groter aanpakken. Niet tegen een baby Pokémon maar tegen een die net zo groot was als hij!. Maar dat moest nu even wachten maar eerst luisteren naar wat Neomy van de naam vond…

Skull’s stem haalde haar uit haar overpeinzingen. "Ik denk dat ik een goede naam heb bedacht," klonk zijn stem duidelijk. Neomy richtte haar goudkleurige ogen op de Cubone. "Iedereen heeft vast wel eens iets dierbaars verloren, of een erge gebeurtenis meegemaakt. Wat dachten jullie van Team Perdió, spaans voor Lost?" Neomy keek even bedenkelijk. Ze was nooit echt wat dierbaars verloren. Ze had haar vader nooit gekend, dus dat was niet echt een verlies. Haar blik gleed over de andere drie, die het blijkbaar allemaal een goed idee vonden. Was ze dan echt de enige die tot nu toe een goed leven had gehad? Was ze misschien te beschermd opgegroeid? Haar oren zakten wat naar beneden. Ze had het gevoel dat ze er niet zo goed tussen paste. Misschien was dit niet het juiste team voor haar. “Uhm, het spijt me jongens. Ik denk dat dit niet zo’n goed idee is,” begon ze twijfelend. “Het ligt niet aan jullie ofzo, maar ik heb het gevoel dat ik niet zo goed in dit team pas.” Ze keek Ronin, Skull en Sora verontschuldigend aan en ze wreef ongemakkelijk over haar hoofd. “Het was heel leuk jullie te leren kenne. Misschien zie ik jullie nog wel eens.” Ze zwaaide en liep toen langzaam weg. Ze baande zich een weg door de menigte. Misschien was dit toch niet het juiste pad voor haar.

~Sorry jongens, ik heb besloten op (tijdelijk) te stoppen met deze site, ivm met tijd gebrek. Misschien dat ik nog weer terug kom, maar ik wil jullie niet tot last zijn. Nogmaals sorry!~

''Hmm, hmm. Klinkt pakkend,'' zei Ronin en knikte instemmend. Sora liet meteen zijn oren zakken toen de naam zijn oren bereikte. "Het is beter dan niks toch?" zei hij na een tijdje met een brede glimlach. "Ja,ik vind het een prima plan." voegde hij er nog aan toe. Ook de oren van Neomy zakten naar benden en ze keek bedenkelijk. "Uhm, het spijt me jongens. Ik denk dat dit niet zo’n goed idee is," begon ze twijfelend. “Het ligt niet aan jullie ofzo, maar ik heb het gevoel dat ik niet zo goed in dit team pas.” ze keek de andere Pokémon verontschuldigend aan. “Het was heel leuk jullie te leren kennen. Misschien zie ik jullie nog wel eens.” zei ze en verdween daarna zwaaiend in de menigte. Skull keek Neomy na tot ze uit het zicht was verdwenen. Hij was blij dat Ronin en Sora zijn naam goed vonden, maar hij had niet verwacht dat Neomy op zou stappen vanwege de teamnaam. Wat maakt het ook uit? Het kon hem bar weinig schelen dat ze weg was. Hij kende haar toch amper. En al kende hij haar wel goed dan had het hem nog steeds niks kunnen schelen. 'Echte vrienden blijven je trouw' was Skull vroeger altijd verteld, maar daar had hij maar weinig van gemerkt. Toch hoopte hij wel dat Ronin en Sora echte vrienden van hem waren, ondanks dat hij de bittere waarheid als wist. Skull schraapte zijn keel en richtte zich op zijn overgebleven teamleden. "Als iedereen met deze naam akkoord gaat kunnen we ons gaan registreren bij de Guild als Team Perdió!" zei Skull op zijn kalme en kille toon, alhoewel er wel een beetje triompf in zijn stem te horen was. Meteen daarna begon Skull zich een weg te banen door de menigte in de richting van de Absol, er van uit gaande dat de rest hem volgde. "Wij komen ons registreren als 'Team Perdió, een Adventure Team." zei hij toen hij weer voor het witte wezen stond. "Ik ben Skull, en samen met Ronin ben ik de leider van het team. zei hij terwijl hij de Buizel en de Pikachu aanwees. "En dat is Sora, ons andere lid." Daarna keek Skull de Guild Master op zijn gebruikelijke manier aan en wachtte op een reactie.

Ronin keek verwachtingsvol naar Sora en Neomy, en zag vrijwel meteen dat de kleinere Pikachu zijn oren liet hangen. Leek het... Leek het hem geen goed plan? Misschien had hij inderdaad wel iets dierbaars verloren en moest hij er nu steeds aan terugdenken dankzij de naam, net als Ronin. Uiteindelijk leek hij toch mee te gaan met de naam. Een grijns sierde de Buizels gezicht. Mooi, alleen Neomy's mening nog. "Uhm, het spijt me jongens. Ik denk dat dit niet zo’n goed idee is. Het ligt niet aan jullie ofzo, maar ik heb het gevoel dat ik niet zo goed in dit team pas. Het was heel leuk jullie te leren kennen. Misschien zie ik jullie nog wel eens.” Ronin liet zijn schouders hangen. Wat? Maar... Ze konden dan toch een andere naam verzinnen? De Buizel deed zijn mond open om iets te zeggen, maar zag dat de Pikachu al zwaaiend de menigte in verdween. Wat jammer, hij had juist gedacht dat hij het goed zou kunnen vinden met Neomy, en nu ging ze weg. ''En toen waren er nog drie,'' mompelde hij nukkig, terwijl hij zijn blik weer richtte op zijn, hopelijk bleven zij wel, teamgenoten.

"Als iedereen met deze naam akkoord gaat kunnen we ons gaan registreren bij de Guild als Team Perdió!" sprak Skull, met een beetje triompf in zijn stem. Blijkbaar liet het hem koud dat Neomy opgestapt was. Ach, wat zou het ook. Misschien had hij wel gelijk. Ronins gezicht beklaarde weer een beetje. Zijn grijns kwam weer langzaam terug. Hij mocht er niet over inzitten dat een lid was gestopt. Zíj waren er nog, en dat was het voornaamste. Opgestapte leden had je niet nodig in een team, de echte wel. De Buizel merkte dat Skull ervan door ging. Hij was vast en zeker op weg naar de Absol. Ronin wachtte eerst op Sora en zette toen de achtervolging in. Ze waren er net op tijd toen Skull begon te praten. "Ik ben Skull, en samen met Ronin ben ik de leider van het team." De Cubone wees naar hem en toen naar Sora. Ronin zette even een grote grimas op, toen de Cubones poot op hem bleef steken. "En dat is Sora, ons andere lid." Het enige waar ze nu nog op hoefde te wachten, was het oordeel van de Guildmaster. En als het goed was, mochten ze eindelijk beginnen als een Adventure Team!

Sora had Neomy nog steeds aangekeken met zijn blauwe ogen die glansde in het zonlicht toe tot Neomy zei: “Uhm, het spijt me jongens. Ik denk dat dit niet zo’n goed idee is,” had ze twijfelachtig gezegd. Sora had zijn wenkbrauw opgetrokken toen ze er verder begon te praten, “Het ligt niet aan jullie ofzo, maar ik heb het gevoel dat ik niet zo goed in dit team pas, Het was heel leuk jullie te leren kennen. Misschien zie ik jullie nog wel eens.” Had ze eraan toegevoegd en Sora liet zijn oren zakken. Had hij iets verkeerds gedaan? Hij kon niks bedenken dus keek hij hoe Neomy de menigte in verdween en Sora richtte zijn blik op zijn overige teamgenoten en hoorde Ronin iets mompelen terwijl hijzelf nadacht en zijn volle aandacht aan Ronin en Skull schonk en hoorde de Cubone zijn keel schrapen, "Als iedereen met deze naam akkoord gaat kunnen we ons gaan registreren bij de Guild als Team Perdió!" had Skull op zijn kalme en kille toon gezegd wat Sora een beetje angst aanjaagde. Maar dat kon hem geen ene moer schelen hij had toch wel wat triomf in zijn stem gehoord en keek ook hoe hij ineens verdween in de menigte om naar Absol te gaan. Hij aarzelde even en trilde maar hij moest deze stap maken en volgde tenslotte Ronin terwijl hij op vier poten erachter aan rende en haast tegen de Buizel opknalde omdat hij niet had uitgekeken. Ook hij hoorde Skull iets zeggen het eerste kreeg hij niet mee. Vast en zeker dat zij twee de leiders zouden zijn, tot hij zijn naam hoorde spitste Sora zijn oren, "En dat is Sora, ons andere lid." Had Skull gezegd terwijl hij naar hem had gewezen alsof hij een klein kind was geweest die een koekje had gejat. Maar toen kwam hij erachter dat hij niet wist wie die nou werkelijk was? Het enige dat hij wist was dat hij die Guild had geopend verder niks. “ehh…wie is eigenlijk Absol?, vroeg Sora nogal nerveus aan Ronin daar stond hij nu het dichtst bij omdat Skull toch verder weg stond. Sora wist een ding zeker als dit allemaal achter de rug hadden en konden beginnen met hun team zwoer hij om wraak te nemen op die Elekid en Magby. Hij had wel wat ervaring met wilde Pokémon tenslotte was hij de gene die ooit met die twee idioten had gevochten en had gewonnen maar waardoor hij in een klif viel om zijn broertje te redden. Sora was maar wat naar achteren gaan staan en staarde starend omhoog terwijl hij wachtte..

“Mij maakt het niets uit,” antwoordde Reyez, “zolang we maar kunnen beginnen.” Mercury haalde opgelucht adem, maar wist niet zeker of dit goed geplaatst was. Hier nam hij uit op dat Reyez graag een team met hém vormde. Dat zorgde voor een hele opluchting, want dan zou hij sowieso niet als laatste overblijven. Een brede grijns verscheen op zijn gezicht. “Kies jij maar, Mercury.” Kiezen, daar was Mercury nooit écht goed in geweest, maar voor deze ene keer nam hij de verantwoordelijkheid om het wel e doen. Hij knikte en keerde zich om, zodat zijn blik op Ienzo viel. Vervolgens gleed zijn blik af naar Tux. Echter werd zijn concentratie toen verstoord door de blauwe waterpokémon. “Sorry, iedereen. Ik had beloofd aan mijn pleeg ouders dat ik op tijd thuis ging zijn.” Mercury liet zijn blik meteen weer naar de Mudkip af glijden. Hij wist niet zeker of hij dit jammer moest vinden of er blij om moest zijn. Ergens was hij blij – maar zijn natuur zorgde er voor dat dat gevoel al snel werd weggevaagd. “Nog veel plezier allemaal, ik hoop dat ik jullie nog eens te zien krijg.” Mercury grijnsde een beetje beteuterd. “Bedankt, en ik weet zeker dat we elkaar weer zien,” sprak hij zachtjes. Hij klonk zekerder dan hij was. Hij zwaaide nog even naar Ienzo voor hij zich weer op Reyez richtte. Hij had zijn keuze gemaakt. Tux had maar weinig van zich laten merken en Ienzo was nu weg. Dan bleven er dus maar twee Pokémon over. “Het lijkt me beter met zijn tweeën.” Een voorzichtige grijns stond op zijn gezicht. Eentje die nog niet vaak te zien was geweest deze dag. Eentje die niet overdreven vrolijkheid uitstraalde, of bewondering, of wat dan ook. Een serieuze grijns van iemand die net een belangrijke beslissing had genomen. “Team Incision, dus? En wie van ons wordt de leider?” Een leider kiezen was een belangrijke taak. Het leek Mercury geweldig om leider te zijn, maar misschien had Reyez wel liever zelf de touwtjes in handen? Mercury had net een belangrijke keuze gemaakt. Nu mocht Reyez wel laten merken dat hij ook zoiets kon doen.

Een vage grijns verscheen op Reyez' gezicht. Het was een vreemd idee dat het zo makkelijk was om een team te beginnen. Zijn blik gleed kort over de twee ander pokémon, de Axew en de Mudkip, heen. “Sorry, iedereen. Ik had beloofd aan mijn pleeg ouders dat ik op tijd thuis ging zijn,” sprak de Mudkip. Reyez gaf een kort knikte. Weer iemand minder. En aangezien hij niet bepaald verwachtte om nog veel te horen van de Axew, zou dat betekenen dat hij alleen overbleef met Mercury. Fijn. “Het lijkt me beter met zijn tweeën,” hoorde hij hij Mercury vaagjes zeggen. “Team Incision, dus? En wie van ons wordt de leider?” Reyez fronste. De leider. Waarom had hij daar niet eerder aan gedacht? Elk Team had er een. Een Team kon simpelweg niet bestaan zonder. "Ik- wel.." begon hij twijfelend. Aan de ene kant leek het hem een uitdaging om de leider van het Team de zijn. Er was enkel een klein probleempje. Hij wist van zichzelf dat hij niet verantwoordelijk genoeg was om een Team te kunnen leiden. Maar of Mercury wel de juiste keuze was als leider? Als zijn gedrag altijd hetzelfde zou zijn als nu, leek dat hem al eveneens een slecht idee. Een twijfelende glimlach trok over zijn gezicht heen. "Wat dacht je er van... Als we allebei de Teamleider zijn?" stelde hij voor. "Ik bedoel.. Dat een van ons de 'echte' leider is, op papier? Terwijl we samen de.. eh.. beslissingen maken?" Reyez fronste. Natuurlijk was het een slecht idee. Al zijn ideeën waren slecht, als je het zijn ouders vroeg.

"Ik- wel.." Mercury hield zijn kop een tikje scheef. Wat wilde Reyez nou zeggen? Betekende dit dat hij zich aanbood als teamleider? Nee, daarvoor zat er teveel twijfel in zijn stem. Mercury keek hem vragend aan. Waarom zou hij daar over twijfelen? Je wist toch wel of je een goede leider was of niet? Nee, sprak Mercury zichzelf tegen, als je er geen ervaring mee hebt niet. Zoals ik.. "Wat dacht je er van... Als we allebei de Teamleider zijn?" Reyez' stem haalde Mercury terug naar de werkelijkheid. "Ik bedoel.. Dat een van ons de 'echte' leider is, op papier? Terwijl we samen de.. eh.. beslissingen maken?" Mercury knikte. Dit vond hij een goed idee. "Maar.. Wie wordt dan die 'echte' leider?" Het was hetzelfde verhaal weer. Wie werd de leider. Maar deze keer wist de Charmander in zijn achterhoofd dat het niet echt zou zijn, dat ze eigenlijk samen de leiding hadden. "Op zich.. wil ik wel.." mompelde hij onbewust. Het was waar: op zich wilde hij wel. Als hij daarmee de problemen oploste, dan zou hij het prima vinden. Tenslotte zou hij niet echt de leider worden die alles in zn eentje moest beslissen. Hij had Reyez aan zijn zijde. Maar, misschien wilde Reyez wel niet dat Mercury de leider op papier werd. "Wat vind jij?.." vroeg de Charmander daarom voorzichtig. Hij wilde geen keuze maken als Reyez er niet ook in toestemde.

"Maar.. Wie wordt dan die 'echte' leider?" vroeg Mercury. Reyez haalde opgelucht adem. Dat betekende in ieder geval dat Mercury zijn idee niet afsloeg. Waarom was hij zo verschrikkelijk nerveus over dit hele leider gedoe? Normaal was hij nooit nerveus. In tegendeel. "Op zich.. wil ik wel.." hoorde hij Mercury mompelen, net hard genoeg om nog verstaanbaar te zijn. Reyez’ mondhoeken trokken omhoog tot een zachte glimlach. "Wat vind jij?.." Reyez knikte. “Ik vind het prima, weet je?” antwoordde hij. Hij liet een korte grinnik horen. Dat gedeelte was in ieder geval achter de rug. “Wel… misschien is het verstandig als we ons bij Absol aanmelden?” stelde hij voor. Dat was tenminste wat hem logisch leek. Het was ergens een raar idee dat hij in een team zou zitten met Mercury. Hij kende de Charmander nauwelijks. Misschien… misschien was het handig dat hij de Charmander wat beter zou leren kennen. Zodat hij wist waar hij te maken had als hij een Dungeon in ging. Zelfs al leek Mercury tot nu toe enkel een onnozele pokémon die last had van een energie overschot… Zoveel kwaad zou het toch niet kunnen?

"Wij komen ons registreren als 'Team Perdió', een Adventure Team" Klonk een stem. Absol keek omlaag, naar de Cubone die hem aan had gesproken. Terwijl er tot nu toe veel pokémon positief hadden gereageerd op zijn Guild, en er al evenveel waren die in een Team wilde, hadden er zich er nog maar verrassend weinig pokémon zich daadwerkelijk aangemeld. "Ik ben Skull, en samen met Ronin ben ik de leider van het team," zei de Cubone, wijzend op de Buizel en de Pikachu die bij hem stonden, "en dat is Sora, ons andere lid." “Team Perdió,” herhaalde Absol. Dat, inclusief de namen van de drie pokémon, was wel te onthouden. “Goed dan.” Hij draaide zich om, en vulde een klein schoudertasje met de voorwerpen die de pokémon nodig hadden. “Dit is jullie Starter Kit. Hier zal alles in zitten wat jullie nodig hebben.” Sprak hij toen hij eenmaal klaar was. “Een Adventurers Badge die bewijst dat jullie bij deze Guild zitten, een kaart van de regio, drie Oran Berry’s, en een Appel.” Zorgvuldig zette hij de tas voor het nieuwe Team neer. “Maak je overigens geen zorgen over een slaap plaats; er zijn meer dan genoeg slaapvertrekken beschikbaar in de Guild.”

De Absol keek omlaag recht in de koude blik van Skull. “Team Perdió,” Herhaalde hij. "Goed dan." vervolgede de witte Pokémon en draaide zich om. Skull wreef nadenkend over zijn gehavende schedel en vroeg zich af wat de Absol aan het doen was. Na een paar seconden draaide de witte Pokémon zich weer om. Hij had een kleine schoudertas vast die hij voor Skull op de grond zette. “Dit is jullie Starter Kit. Hier zal alles in zitten wat jullie nodig hebben.” Sprak de Absol. “Een Adventurers Badge die bewijst dat jullie bij deze Guild zitten, een kaart van de regio, drie Oran Berry’s, en een Appel.” Legde hij uit. Skull pakte de tas op en hing hem om zijn schouder. Hij wilde al aanstalten maken om naar Ronin en Sora toe te lopen toen hij werd onderbroken door Guildmaster. “Maak je overigens geen zorgen over een slaap plaats; er zijn meer dan genoeg slaapvertrekken beschikbaar in de Guild.” Zei hij. De Cubone wachtte even of de Absol niet nog meer had te zeggen, maar het bleef stil. Dus liep hij naar zijn teamleden toe. Skull was niet van plan om uit te leggen wat er allemaal in de tas zat. Als ze hadden opgelet zouden ze het moeten weten. "Er is niet veel meer wat we nog kunnen doen vandaag." Begon hij tegen zijn teamgenoten. "Het lijkt me een goed idee om onze slaapplaatsen in de Guild eens te gaan bekijken. Dan kunnen we morgen een missie uitzoeken." Er van uit gaande dat Ronin en Sora het wel met hem eens zouden zijn liep hij alvast vooruit in de richting van de Guild.

''Ehh…wie is eigenlijk Absol?'' weerklonk opeens de stem van Sora in zijn oren. Ronin keek verbaasd naar de kleine Pikachu. ''Absol is de Guildmaster hier. Hij heeft deze Guild opgericht,'' legde hij uit, minder hyper dan normaal. Hij moest toegeven dat hij wel een beetje nerveus was. Het moment van de waarheid was aangebroken. Pas als de Absol toestemming gaf, was zijn droom al half uitgekomen. Hij zou geen leider zijn van zijn eigen Adventure Team, maar hij zou Skull kunnen helpen met alles wat betreft het team, nietwaar? En hij zou ervan kunnen leren. Wie weet, misschien kwam zijn tijd nog wel als leider, en hij zou erop wachten. Zelfs al duurden het jaren. Zelfs al was het pas net voor zijn dood. Als dát moment was aangebroken, als zijn droom écht was uitgekomen, dan zou hij compleet zijn. De Buizel grijnsde breed, nadat hij zijn hoofd had geschud om uit zijn gedachtes te komen. Geen tijd om nu te dromen! Zijn droom werd nu werkelijkheid!

Ronin keek op toen de Absol begon te spreken. Hij herhaalde de naam van het team, evenals de namen van de leden. Zijn ogen begonnen te stralen van geluk toen hij de woorden 'goed dan' hoorde. Hij stapte wat naar voren, zodat hij bijna naast de Cubone stond. De Absol draaide zich voor een aantal tellen om, en draaide zich toen weer terug, terwijl hij ze een schoudertas aanbood. Skull nam hem aan en hing hem om zijn schouder. Ronin moest moeite doen om zijn nieuwsgierigheid in te houden en te kijken wat er in de tas zat, alhoewel dat werd uitgelegd door de Absol kort daarop. “Dit is jullie Starter Kit. Hier zal alles in zitten wat jullie nodig hebben. Een Adventurers Badge die bewijst dat jullie bij deze Guild zitten, een kaart van de regio, drie Oran Berry’s, en een Appel. Maak je overigens geen zorgen over een slaap plaats; er zijn meer dan genoeg slaapvertrekken beschikbaar in de Guild.” Adventurers.. Badge..? Zijn ogen schoten weer naar de tas. Hij wilde zo graag die badge in handen hebben. Zijn eigen Adventurers Badge..

"Er is niet veel meer wat we nog kunnen doen vandaag. Het lijkt me een goed idee om onze slaapplaatsen in de Guild eens te gaan bekijken. Dan kunnen we morgen een missie uitzoeken." Ronin keek droog naar de Cubone, dacht even na en deed toen zijn mond open. ''Gaan jullie maar vast, ik wil dit gebied nog even verkennen. Ik ben hier nog maar net, en ik ben nog niet moe,'' sprak hij. ''Over een paar minuten ben ik er weer.'' Skull liep toen naar de ingang van de Guild. De Buizel keek nog even glimlachend naar de Pikachu, ging toen op vier poten staan en rende het gebied weer terug in.

Reyez liet een instemmend knikje zien. “Ik vind het prima, weet je?” Hij leek bijna opgelucht door Mercury's twijfelachtige aanmelding. De Charmander zou zich er echter niet al te veel zorgen over maken. Tenslotte ging het er om dat hij eindelijk de kans kreeg een rescuer te worden. En ook nog eens met een coole Pokemon als Reyez! Een brede grijns vormde zich op zijn gezicht. “Wel… misschien is het verstandig als we ons bij Absol aanmelden?” Mercury schrok een beetje bij deze woorden. Hij was helemaal vergeten dat ze zich ook nog moesten aanmelden. "Oh.. Ja, je hebt gelijk." Hij keek om zich heen en spotte Absol op de plek waar hij de witte Pokemon voor het laatst gezien had. Zijn ogen begonnen meteen weer te glanzen bij het zien van zijn grote voorbeeld. Hoe kon hij ooit zo'n beroemde Pokemon normaal aanspreken? Hij draaide zijn kop, zodat zijn blik weer op Reyez viel. Er was duidelijke twijfel te zien in zijn ogen. Hij wilde bijna een stap achteruit doen, tot hij besefte wat dat betekende. Hij had zich net als leider-op-papier aangemeld, en werd nu al een bang kippetje? Nee. Hij moest laten zien dat hij het waard was om rescuer te zijn, dat hij er beroemd mee kon worden. Dus stapte de oranje Pokemon vol zelfvertrouwen richting Absol. Hij wachtte even tot de Cubone aan de kant was gestapt en nam toen recht voor de Guildmaster plaats. "Pardon meneer," hij moest vrij veel moeite doen om zich in te houden. Je kon niet elke dag 1-op-1 praten met een beroemdheid. Helaas was dit een zakelijk gesprek en kon hij niet in een fan-mode treden en de gekste vragen stellen. "Reyez en ik willen een Rescue team vormen, team Incision." Zijn grote, glanzende ogen waren omhoog gericht, op de rode kijkers van Absol. Wat zou zijn reactie zijn?

- Ofzoiets. -

Sora staarde nog steeds wat naar de wolken.. hopend dat hij ooit weer zijn moeder terug zou zien maar werd uit zijn gedachte geschud door de stem van de Buizel, ''Absol is de Guildmaster hier. Hij heeft deze Guild opgericht,'' hij klonk niet zo opgewekt als daarvoor maar de Pikachu spitste zijn oren toen hij de stem van de witte Pokémon hoorde.. dus dat moest Absol zijn… de Guildmaster? Sora vond hem nogal wat griezelig en stapte verlegen wat naar achteren maar toen stemde de Guildmaster met deze woorden “Goed dan.” Wist de kleine Pikachu meteen dat een deel van zijn droom eindelijk bewaarheid was geworden. Hij kon nu moeilijk terug want nu rekende zijn Team maten op hem en hij zou niet eerder terug keren als hij al zijn angsten had overwonnen. Snel richtte de kleine Pikachu zijn blik op de Absol toen die nog iets begon uit te leggen, Dit is jullie Starter Kit. Hier zal alles in zitten wat jullie nodig hebben.” Terwijl hij een tas met spullen vulde probeerde Sora te zien wat de Pokémon er in stopte ging hij verder met uitleggen, “Een Adventurers Badge die bewijst dat jullie bij deze Guild zitten, een kaart van de regio, drie Oran Berry’s, en een Appel. Maak je overigens geen zorgen over een slaap plaats; er zijn meer dan genoeg slaapvertrekken beschikbaar in de Guild.”


Toen de Absol was gestopt met uitleggen zette Sora een glimlach op en wachtte af of een van zijn Teamleden iets ging zeggen maar Skull kwam naar hen toegelopen keek Sora hem aan begon Skull te spreken, "Er is niet veel meer wat we nog kunnen doen vandaag." Sora keek hem fronsend aan.. de zon was nog niet eens verdwenen en daarbij hij kon nog wat gaan oefenen op zijn aanvallen maar wachtte totdat de Cubone nog iets ging zeggen, "Het lijkt me een goed idee om onze slaapplaatsen in de Guild eens te gaan bekijken. Dan kunnen we morgen een missie uitzoeken." Sloot de Cubone zijn zin. Moest Sora hier antwoord op geven? Hij wilde nog helemaal niet naar binnen maar leek erop dat hij niet de enige was die er zo over want Ronin begon te spreken, ''Gaan jullie maar vast, ik wil dit gebied nog even verkennen. Ik ben hier nog maar net, en ik ben nog niet moe. Over een paar minuten ben ik er weer.'' Terwijl de Buizel hem glimlachend aan keek en wegrende, “nou goed dan.. Skull wacht!,” riep Sora terwijl hij snel achter de Cubone aanrende.. het zou oneerlijk voor Skull zijn als hij in zijn eentje de Guild binnen ging dus volgde hij de Cubone maar…

-srry voor de slechtheid-