A second meeting

De jonge Shinx liep met één mondhoek omhoog over het zanderige pad richting het o zo bekende café, Flaaffy's Café. Dit was de plek waar ze Noah weer zou gaan ontmoeten, evenals de nog steeds onbekende Growlithe. Even liet ze een glimlach zien, waar je alleen maar een glimp van kon opvangen. Ze naderde het kleine gebouw en ze stak een poot uit om de deur te openen. Totdat... Ze werd door een onbekende Pokémon naar binnen gegrepen. Een roze Pokémon ontarmde haar en toen ze even beter keek zag ze dat dit de eigenares van het café was, Flaaffy zelf. 'Een nieuwe gast! ♪' zei de roze Pokémon met een zangerige stem. Ze werd fijngedrukt en ze dacht dat het nooit zou ophouden. Totdat ze haar losliet en haar hand vastpakte. Ze liet Zuzu elk hoekje van het café zien, evenals de Pokémon die aanwezig waren. Uiteindelijk belandde de roze Pokémon voor de bar en zijzelf achter de bar. Flaaffy liep even rood aan en zei toen beschamend. 'Zullen we... even wisselen? ♪' Zuzu liet een glimlach zien en knikte even kortaf, waarna ze met een kalme ondertoon zei. 'Mijn naam is Zuzu.' De Flaaffy pakte haar hand en schudde hem even. 'Aangenaam Zuzu! ♪' zei ze zangerig met een twinkeling in haar ogen. 'Wil je iets drinken? ♪' Zuzu knikte even kort met een kleine glimlach. De Flaaffy verdween achter de bar en haalde er een metaalachtige mixerding bij. De roze Pokémon keek weer even kort naar haar, maar daarna verdween ze nogmaals achter de bar en haalde ze er verschillende Berry's en Gummi's bij. Die stopte ze in de mixer en na een tijdje had ze een volle kan. De Flaaffy keek haar weer aan en vroeg toen. 'Hoeveel? ♪' Ze zweeg en schoof drie glazen naar voren. De Flaaffy knikte en schonk drie volle glazen erin. Met een nieuwsgierige blik vroeg ze aan haar. 'Voor wie? ♪' De Shinx was even uit het veld geslagen. Dit had ze nou nooit uit haar mond verwacht. Toch verscheen er een speelse glimlach op haar gezicht waarna ze zei. 'Voor vrienden.' De Flaaffy knikte even kort en schoof toen de drie glazen richting Zuzu en ze richtte haar aandacht weer op een andere klant. Zuzu liep naar het midden van het café en keek even rond. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat de Flaaffy even knipoogde, maar ze negeerde haar. Dat was het beste. Ze zag nog één vrije tafel en liep met elegante passen ernaartoe. Ze zette de drie glazen op tafel neer en merkte dat ze vrijwel dicht bij de deur zat en voor het raam. Best handig. Dan kon ze zien of Noah en de onbekende Growlithe kwamen opdagen. Één van haar mondhoeken ging weer omhoog waarna ze uit het raam staarde. Hier zou ze een écht team gaan vormen. Maar ze wist nog niet met wie... Ooit zou ze dat gaan weten en snel. Snel.

De jonge Growlithe keek rustig om zich heen. Nog niet echt veel Pokémon hadden zich al bij het groepje van de Explorers gevoegd. Er waren enkele Pokémon, echt weinig vergeleken met de hele meute die vandaag was komen opdagen. Het was hier best wel druk, en misschien was het makkelijker als de Explorers zich ergens anders zouden gaan verzamelen. Zijn blik verschoof even naar de jonge Shinx, die vlak naast hem stond. Ze wilde net haar mond open trekken. "Flaaffy's Café... tot daar," zei ze, en zonder verder iets te zeggen, liep ze weg. Bryce keek haar even na, terwijl ze in de verte verdween. Toen ze helemaal weg was, schudde hij zijn kop, en probeerde hij zich door de menigte te wurmen. Alle Pokémon stonden dicht op elkaar gedrukt, en hun enthousiasme zat hem op dit moment alleen maar in de weg. Na een paar minuten wist hij toch weg te komen, en zette hij een rustig pasje in richting Flaaffy's Café. Niet dat hij wist waar het was...

Haastig begon hij Dream Village door te zoeken. Zo groot was het hier niet, dus hoe moeilijk kon het zijn om Flaaffy's Café te vinden. Zijn pas versnelde zich steeds, en haastig keek hij om zich heen, op zoek naar een gebouw dat een café zou kunnen voorstellen. Op een gegeven moment kwam hij terecht op een zanderig pad, dat hij klakkeloos begon te volgen. Het moest hem ergens heenbrengen, en hopelijk was die plek het café. Aan het eind van de weg vond hij inderdaad een gebouw dat op een café leek, en hij wilde net de deur open duwen om naar binnen te gaan. Het eerste wat hij zag met zijn saffierkleurige ogen, was een hyperactieve, vrolijke Flaaffy en de Shinx die hij bij de Guild had gezien. Voor de rest waren er nog enkele Pokémon, waar Bryce maar niet al teveel aandacht aan besteedde. Hij liep rechtstreeks naar de tafel, waar de Shinx zat. Hij klom op één van de stoelen die aan de tafel stonden. "Hé," groette hij de roze Pokémon en Zuzu met een ietwat verlegen glimlachje. Bryce was al zijn hele leven een beetje een loner geweest, en het was niet alledaags voor hem om midden in een druk café te zitten. Vooral niet één met een vaag, roze beest achter de tab. Zijn ogen gleden naar de drie gevulde glazen, en hij vroeg zich even af of de ene voor hem was. Even herinnerde hij zich dat hij zijn naam nog niet had laten horen. "Ik heet Bryce, trouwens." Hij voelde zich nog redelijk op zijn gemak hier, en zette een gemeend glimlachje op zijn gezicht. Hij zocht nog steeds een team, misschien kon Zuzu hem wel helpen.

De jonge Shinx zat op een krukje bij een tafel dicht bij het raam. Ze wiebelde soms even met haar stoel en speelde met haar glas. De twee andere glazen liet ze nog even staan. Voor die onbekende Growlithe en de Zigzagoon die ze al eerder ontmoet had. Ze keek nog even naar de eigenaresse Flaaffy, die haar nogmaals een knipoog schonk. Nu negeerde ze de knipoog niet, maar in de plaats daarvan ging één van haar mondhoeken omhoog. Daarna ging haar aandacht weer naar het raam, waarna ze een volle glimlach liet zien toen ze de Growlithe zag. Zuzu's ogen gleden naar de deur waardoor hij naar binnen kwam. Hij liep rustig naar de tafel waar ook zij aan zat en koos een willekeurige stoel uit. Hij keek even naar de Flaaffy en daarna weer naar haar. 'Hé.' groette hij de twee met een verlegen glimlach. Ze zag dat zijn ogen naar de glazen gleden en schoof één glas richting hem. Het andere glas liet ze nog even staan, die was bestemd voor Noah. Ze had eigenlijk al spijt dat ze deze Growlithe niet had gevraagd voor in hun team. Een team met drie Pokémon erin is toch veel leuker! Als Noah er was zou ze er over beginnen, maar nu nog niet. Ze keek even op toen hij zich voorstelde. 'Ik heet Bryce, trouwens.' Zuzu liet nogmaals een glimlach zien en zei toen met een kalme, maar heldere stem. 'Aangenaam... Bryce.' Ze vond het een mooie naam, evenals zijn saffierkleurige ogen en zijn wilderige vacht. In die ogen kon je bijna verdrinken, evenals in de muffinogen van Noah. Ze knipperde een paar keer en kwam weer terecht in de realiteit. Allemaal vragen doemden in haar hoofd op. Wie werd hun leider? Hoe zou hun team gaan heten? Zouden Noah en Bryce er wel in willen? En werden ze ooit succesvol? Ze wist het niet, maar die vragen zouden snel een antwoord krijgen. Ooit.