Trouble...♪

Zwijgend keek Rupunzel naar alle Pokémon die hier waren. Ze zagen er allemaal zo cool uit! Ze waren zo groot en zo stoer en... "Niet aan denken..." Fluisterde ze, terwijl ze zachtjes met haar kop schudde. Als ze haar zagen, dan... Dan... Dan had ze grote problemen! Ze zuchtte even. Waarom was ze eigenlijk ook in haar echte vorm gegaan? Zachtjes trippelde ze naar een uitgestorven hoekje. "Illusion." Fluisterde ze, en nam de vorm aan van een Grovyle. Ja, deze vorm was cool! Ze glimlachde en liep weer terug naar de menigte. "En wie mag jij dan zijn?" Bulderde opeens een stem. Gelijk begon ze te trillen en keek naad de kant waar de stem vandaan kwam. Er stond een grote, enge Banette! "Nou?" Bulderde zijn stem weer. "Ru... Rupunzel..." Fluisterde ze geschrokken. "Rupunzel?" Gelijk bulderde de Banette van het lachen. "Miezerige onderkruipsels zoals jij hebbem hier niets te zoeken!" Bulderde hij verder. Hij grijnsde, en er verscheen een Shadow Ball voor hem. "Hu... Huaaa!" Bracht Rupunzel nog uit, voordat de Shadow Ball haar raakte en ze op de grond viel. De Banette bereidde al een nieuwe aanval voor...

Op twee poten liep Neomy door Dream Village. Haar blik gleed nieuwsgierig over de gebouwen. Het was zo vreemd dat dit een dorp was zonder mensen! Dat was ze helemaal niet gewent. Ze had veel gezien van Kanto en Johto, maar nog nooit had ze zo’n dorp gezien. De huizen waren ook heel anders gebouwd dan mensenhuizen. Deze waren voornamelijk vervaardigd uit houten en stro. Er was een winkel en een bank en een dojo, allemaal bemand door pokémon. Neomy groette de pokémon die ze op straat kwam vriendelijk. Een glimlach leek op haar gezicht gelijmt. Het was zo leuk hier! Haar oog viel op een gebouw achter in Dream Village. Er hing een bord boven met daarop: Flaaffy’s Café. Nieuwsgierig liep Neomy er naartoe. Daar kon ze vast wat nieuwe vrienden maken!

Ze kwam het café binnen en keek om zich heen. Het was er druk en een beetje bedompt. Haar blik gleed over de pokémon die zich in het café bevonden. Velen waren al geëvolueerd en zagen er sterk uit, maar Neomy was niet snel geïntimideerd. "En wie mag jij dan zijn?" bulderde er opeens een stem door het café. Verschrikt keek Neomy op. Had hij het nou tegen haar? Toen zag ze de bron van het geluid; een Banette. De doll pokémons zagen er eng uit, ook al waren ze klein van stuk. De Banette zweefde voor een grovyle, die nogal ontdaan leek. "Nou?" Bulderde de Banette weer. De Grovyle fluisterde iets wat Neomy niet kon verstaan. "Rupunzel?" herhaalde de Banette, waarna hij bulderde van het lachen. Hé, dat was niet aardig? Waarom lachte hij haar uit om haar naam? Opeens laadde de Banette een Shadow Ball, die hij afschoot op de Grovyle. Die kon zo’n aanval van dichtbij nooit ontwijken en ze viel op de grond. Opnieuw laadde de Banette een Shadow Ball..

“Hé!” schreeuwde Neomy, terwijl ze een bliksemschicht op de Banette afstuurde en de Shadow Ball kapot sloeg. Daarna rende ze op vier poten naar de Grovyle. Ze ging met haar rug naar haar toe staan en keek de Banette woedend aan. “Waarom deed je dat? Ze deed niemand kwaad!” zei Neomy boos, terwijl er vonken van haar roze wangen afsprongen. “Watjes hebben hier niets te zoeken,” beet de Banette haar toe. “Dit café is voor iedereen, dus ik stel voor dat je haar nu met rust laat,” snauwde Neomy terug. De Doll pokémon keek haar minachtend aan. Daarna haalde hij zijn schouders op. “Je hebt geluk, Rúpunzel,” sneerde de Banette naar de Grovyle, waarbij hij haar naam minachtend uitsprak. “Maar de volgende keer kom je er niet zo makkelijk vanaf.” De pokémon grijnsde vals, waarna hij zich omdraaide en weg zweefde. Neomy draaide zich om en keek de Grovyle bezorgt aan. “Is alles in orde?” vroeg ze, terwijl ze op haar achterpoten ging staan. “Ik ben Neomy, ik had al begrepen dat jij Rupunzel heet.” Ze glimlachte vriendelijk naar de Grovyle.

Rupunzel kneep haar ogen al dicht. Dit was écht bgeen goed plan, zei dat vervelende stemmetje in haar hoofd weer. Het was gewoon gemeen, ze kon niets terugdoen! En als ze haar illusie wegdeed, wisten ze dat ze een Zorua was. Nog meer ongeluk, dus. ''Hé!'' Hoorde ze opeens. Wat was dat? Of beter, wie was dat? Opeens verscheen er een bliksemschicht, die de andere Shadow Ball kapot maakte. De aanval scheen van een Pikachu te zijn. De Pikachu ging voor haar staan en zei met een woedende stem: “Waarom deed je dat? Ze deed niemand kwaad!” Terwijl de kleine vonkjes over haar wangen schoten. Rupunzels ogen begonnen te glinsteren. Iemand nam het voor haar op! “Watjes hebben hier niets te zoeken,” Beet de Banette de Pikachu toe. Dat was ook niet aardig! “Dit café is voor iedereen, dus ik stel voor dat je haar nu met rust laat,” Snauwde de Pikachu terug. De Banette keek even minachtend naar de Pikachu, en haalde toen zijn schouders op. “Je hebt geluk, Rúpunzel,” Zei de Banette nog spottend tegen Rupunzel. “Maar de volgende keer kom je er niet zo makkelijk vanaf.” Volgende keer? Dacht dat spook echt dat ze hier nog eens naartoe zou gaan? De banette draaide zich om en zweefde weg. “Is alles in orde?” Sprak de PIkachu, toen ze haarzelf omdraaide en bezorgd naar Rupunzel keek. ''J-Ja...'' Stotterde ze. “Ik ben Neomy, ik had al begrepen dat jij Rupunzel heet.” Rupunzel slikte even, en veranderde haarzelf in een Pikachu. Met een flauwe glimlach keek ze de Pikachu aan. ''Leuk je te ontmoeten. Heel erg bedankt voor het redden!'' Sprak ze opgelucht.

De Grovyle gaf stotterend antwoord, maar het leek goed met haar te gaan. Neomy glimlachte toen ze zich voor stelde, maar deze glimlach verdween abrupt toen de Grovyle opeens in een Pikachu veranderde. Neomy struikelde een paar passen terug en greep naar haar borst. Rupunzel, die nu een Pikachu was, glimlachte. ''Leuk je te ontmoeten. Heel erg bedankt voor het redden!'' Neomy haalde even die adem en probeerde zichzelf te kalmeren. “Wil je dat niet meer doen?” vroeg ze, terwijl ze over haar borst wreef. Haar hart klopte al wat langzamer en ze liep weer naar Rupunzel toe. Ze bestudeerde de Pikachu, die normale kleuren had. “Sorry voor mijn reactie, maar ik ben niet gewend aan pokémon die zomaar van vorm veranderen. Ben je een Ditto?” Ze had nog maar één keer eerder een Ditto ontmoet, maar die had de voorkeur gegeven aan zijn eigen, roze vorm. Het was zo vreemd om een pokémon opeens van vorm te zien veranderen! Evolutie was tot daar aan toe, maar dit was een compleet andere pokémon.

~ Blugh, slecht >__< ~

Grinnikend keek Rupunzel naar de geschrokken Pikachu. Dit had ze wel vaker meegemaakt, met daaropvolgend de normale uitleg over dat ze een Zorua was. Ze hield haar kop even scheef, nog steeds met een grijns op haar gezicht. “Wil je dat niet meer doen?” Vroeg de Pikachu, duidelijk nog geschokeerd. ''Zal het niet meer doen.~'' Antwoordde Rupunzel zangerig. Zo grappig, zo grappig... Neomy bestudeerde haar even, wat alleen maar nog lachwekkender voor haar was. “Sorry voor mijn reactie, maar ik ben niet gewend aan pokémon die zomaar van vorm veranderen. Ben je een Ditto?” Een Ditto? Natuurlijk niet! Ze haatte het om vergeleken te worden met de lelijke roze blob. Rupunzel zuchtte even, haalde diep adem en begon te spreken. ''Ik ben een Zorua, Tricky Fox Pokémon. Door mijn illusies kan ik mezelf van vorm veranderen. Wacht even.'' Ze glimlachte, en veranderde haar vorm in de vorm van een Zorua, haar normale vorm. Zoals altijd voelde het stukken beter om gewoon een Zorua te zijn. ''Jij bent ook niet bepaald de normaalste. Wat schattig, die roze wangetjes...'' Zei Rupunzel nog. Grappig...~

De mijne is slechter. >:]

Rupunzel leek haar reactie erg grappig te vinden, iets wat Neomy een beetje irriteerde. Zij kon er toch ook niks aan doen dat ze zich dood schrok? Aan de andere kant, Rupunzel had waarschijnlijk dagelijks zulke reacties, dus dan was het wel weer grappig. “Zal het niet meer doen ~ .” sprak de Pikachu zangerig. “Fijn, dankje,” mompelde Neomy. Op haar vraag reageerde Rupunzel een beetje geïrriteerd. Ze zuchtte en haalde diep adem voordat ze begon te spreken: ''Ik ben een Zorua, Tricky Fox Pokémon. Door mijn illusies kan ik mezelf van vorm veranderen. Wacht even.'' Neomy trok haar wenkbrauw op toen de Pikachu in een kleine, zwarte pokémon veranderde. Een Zorua? Daar had ze echt nog nooit van gehoord. Ze moest zeggen dat een Zorua er wel leuk uit zag. Maar dan moest dit een pokémon uit die pas ontdekte regio zijn, Isshu. Ze had al wat namen van pokémon gehoord die daar leefden en die klonken haar vreemd in de oren. Alsof het daar een totaal andere wereld was!

''Jij bent ook niet bepaald de normaalste. Wat schattig, die roze wangetjes...'' sprak Rupunzel. Neomy lachte en wreef over haar wang. “Tsja, het is maar waar je mee geboren wordt, hè?” Ze grijnsde even. “Toen ik van en Pichu naar een Pikachu evolueerde bleven mijn wangen roze, ik weet niet hoe het komt,” legde ze uit. Straks dacht de Zorua nog dat ze het geverfd had ofzo! Neomy wierp even een blik over haar schouder. De andere pokémon in het café waren allang weer verder gegaan met hun eigen zaken en leken niet meer op hun te letten. “Dus, Rupunzel. Waar kom je vandaan? Ben je hier net aangekomen?” Haar ogen bleven vragend op de Zorua hangen. Het was best fascinerend om een nieuwe pokémon te ontmoeten!

Rupunzel sloot haar lichtblauwe ogen even. "...Rupunzel, Rupunzel, let down your golden hair... Giddy up, giddy up on the big white horse, even if your prince ain't there... ♪" Zong ze. Ze zong wel vaker, zelfs als er -zoals nu- andere Pokémon bij waren. Ze opende haar ogen weer. Neomy had haar wenkbrauw opgetrokken nu ze in deze vorm was. Geen wonder, Zorua's waren zeldzame Pokémon, was haar verteld. Zelfs in haar geboorteplek: Isshu. Ook wel Unova genoemd door sommige Pokémon of mensen.

"Tsja, het is maar waar je mee bent geboren, hè?" Sprak de Pikachu, terwijl ze over haar roze wang wreef. "Toen ik van Pichu naar Pikachu evolueerde bleven mijn wangen roze." Vervolgde ze. Rupunzel glimlachte. "Apart, maar wel mooi." Rupunzel hield van zeldzame dingen. Dit viel er dus ook onder! Ze lachte even om haar gedachten. Deze Pikachu kon ze jammer genoeg niet als een schat bewaren~ Ze merkte dat Neomy om haar heen keek. Rupunzel hield haar kop scheef, tot Neomy begon te praten. "Dus, Rupunzel. Waar kom je vandaan? Ben je hier net aangekomen?" Rupunzel schudde even droefig met haar kop heen en weer. "Ik kom uit Isshu, ook wel Unova. Over dat andere praat ik liever niet." Fluisterde ze bijna. Niet aan denken, niet aan denken...